İnsanda büyüklüğün mikyası küçüklüktür. Yani tevazudur. Küçüklüğün mizanı ise büyüklük yani kibirdir. Şu hakikati bir misâl ile tasvir edelim.
İnsan bir tahtaravelliye benziyor. Bir tarafına nefis diğer tarafına ise Ruh, Kalb ve diğer hissiyatı insaniye oturmuş.
Nefis aşağıya indikçe yani kibrini kırıp tevazu gösterdikçe Ruh, Kalb ve diğer latifeler yukarı çıkıyor. Yani büyüyor, yükseliyor.
Nefis yukarı çıktıkça yani kibirlendikçe Ruh, Kalb ve hisler aşağı iniyor küçülüyor.
