Dünyadan bir milyon üç yüz bin defa büyük olan güneş her akşam bizlere şöyle sesleniyor:
“Ey insan! Ben bu azametimle, cirmimle batmaya mahkûmum. Sen o küçüklüğünle ve cüssenle ebedi kalacağını mı sanıyorsun?
Ve her sabah tekrar doğmakla da “öldükten sonra tekrar dirilmeyecek misin?” diyerek bizlere haşrin sabahını hatırlatmıyor mu?
