Bir bardağın içinden havayı çıkarmak için onu suyla doldurmak gerekir. Suyu doldurduğunuz nispette hava dışarı çıkacaktır. Bardaktaki su azaldığı miktarda hava tekrar içeri girecektir.
İşte kalplerde bardak gibidir. İçini hakikat suyu olan kuran ile zikir ile fikir ile doldurmak gerekir. Eğer boş kalırsa o boşluğu hemen şeytan heva ile doldurur. Nasıl bardak tamamen dolu olduğu vakit artık oraya hava giremez aynen öylede tamamen dini meşgalelerle dolmuş bir kalbe de şeytan giremez.
Ancak bir an osun Allah’tan gaflet eden kalbe, şeytan hemen arkadaş olur. Demek ki boş bir kalp asla şeytandan kurtulamaz. İşte şu ayet bu hakikati ne güzel ifade eder.
“Kim rahmanın zikrinden göz yumarsa, biz ona şeytanı musallat ederiz. Artık bu onun bir arkadaşıdır.” Zuhruf:36
