Kâinatta her şeyiyle sonsuz, hiç bir kayda girmeyen iki ilahın birlikte veya karşı karşıya bulunması ve aynı anda icraatta bulunmaları mümkün değildir.
Zira; Bu iki ilahtan birisi bir şey yapmak isterse diğeri başka bir şey yapmak isteyecek ve anlaşamayacaklardır. Her ikisi de aynı kâinatta tasarruf edeceklerine göre, mesela biri yağmur yağdırmak istese, diğeri istemese, madem her ikisinin de güçleri sonsuz, aynı anda hem yağmur yağmış, hem de yağmamış olacak ki iki zıt şeyin aynı anda gerçekleşmesi mümkün değildir.
O zaman sözü kabul edilmeyen, hükmü geçmeyen ilah, görüşünü kabul ettirememiş ve hükmedememiş olacak ki bu da onun ilahlıktan tardını istilzam eder.
Veyahut her iki ilahın güçleri, bilgileri sınırlı olup ve birbirlerine danışarak işlerini yürütmeye kalksalar, o zaman da birbirlerine ihtiyaç duymuş olacaklardır ki bu da mümkün değildir. Hem ilah diyeceğiz, hem de acizlikle suçlayacağız, hem ilmi hem gücü, kudreti, iradesi, hakimiyeti sonsuz diyeceğiz, hem de acizlikle, cehaletle, mahkûmiyet ile ittiham edeceğiz. Bu akla ters düşen bir kaziye olmaz mı?
Birisinin gücünün sonsuz, diğerinin ise sınırlı olduğu farz edildiğinde ise sınırlı güç ve kuvvete sahip olanın ilah olmayacağı kendiliğinden anlaşılır. Bundan başka, sınırlı bir gücün başlangıcı da var demektir. O da bir yaratıcıya ihtiyaç duyar.
Yaratıcı ancak gücü, kuvveti, bilgisi sonsuz ve hiçbir şeye muhtaç olmayan bir zat olabilir.
