Biz bir fabrikada çalışıyor olsak ve bir gün fabrika sahibi bizi çağırsa, biz de kirli, yağlı elbisemizle davetine icabet etsek, bize dese ki “senin işine son veriyorum, al şu uçak biletini Havaî adalarına tatile git, bundan sonra kir yok, yağ yok, çalışma yok, bütün masrafını da ben karşılayacağım.”
Acaba bu bileti cebimize koyduktan sonra hiç işten çıkarıldığımıza üzülür müydük?
İşte ölüm ile bizler bu dünya fabrikasından çıkarılıyoruz ve dünyanın güzelliği kendisiyle kıyas dahi edilemeyecek cennete gidiyoruz.
İş bitti, ibadet külfeti kalktı.
Hiç bu fabrikadan çıkarıldığımıza üzülür müyüz?
Tek şart var ki, o da iman biletini elde etmektir.
