“Allah’ın Arş’a istivası” isimli eserimizin, 13. dersindeyiz. Bu dersimizde, Selefilerin bir sözüne cevap vereceğiz. Selefiler diyorlar ki: Dua esnasında ellerimizi semaya kaldırıyoruz. Bu da ispat eder ki, Allah göktedir.
Bu sözü söyleyen kişiye biz de deriz ki: Bu nasıl bir delildir; ellerimizi semaya kaldırıyoruz, demek Allah semadadır… Yahu şunu hiç mi düşünmüyorsun: Eğer Allah gökte olsaydı, ellerimizi değil; yüzümüzü semaya çevirirdik.
Senin bu mantığından yola çıkan başka birisi şöyle der: Secdede başımızı yere koyuyoruz, demek Allah aşağıdadır… Bir başkası da şöyle der: Namazda Kabe’ye dönüyoruz, demek Allah Kabe’dedir.
Eğer siz, duada ellerimizi semaya kaldırdığımız için, “Allah semadadır.” derseniz, diğerleri de böyle der, ve onlara söyleyecek hiç bir sözünüz de olmaz.
Şimdi, duada elleri niçin semaya kaldırdığımızı izah edelim:
- Ellerimizi semaya çeviriyoruz, çünkü duanın kıblesi semadır. Namazın kıblesi nasıl Kabe ise, duanın da kıblesi sema cihetidir.
- Rahmet ve rızık semadan iner. Zira ayet-i kerimede şöyle buyrulur: وَفِي السَّمَاءِ رِزْقُكُمْ “Sizin rızkınız göklerdedir.” Rızkımız göklerde olduğu için, isterken ellerimizin içini semaya çeviririz.
- Sema, Allah’ın rububiyetinin ve uluhiyetinin mazharıdır. Rububiyet ve uluhiyet, her ne kadar yeryüzünde tecelli etse de, yeryüzü, o rububiyet ve uluhiyetinin haşmetine, sema gibi mazhar olamamaktadır. İşte duada elleri yukarıya kaldırmak, O rububiyetin tecellisine mazhar olmayı, lisan-ı hal ile istemektir.
- İnsan fıtraten, maksadının hasıl olacağı yöne doğru yönelmeye meyillidir. Fıtratında bu meyil vardır. Mesela: Bir devlet başkanı, halkına rızık vaat ettiği zaman, insanlar, sultanın orada olmadığını kesinlikle bilseler de, yine de onun hazinesine doğru yönelirler. İşte sema, Allah’ın hazinelerinin mahalli olduğu için, insan isterken o hazineye el açar, elini o hazineye doğru uzatır.
İşte bu gibi sebeplerden dolayı, dua ederken ellerimizi semaya açarız. Bunun, Allah’ın semada olmasıyla zerre miskal alakası yoktur. Lakin bu Selefiler, bunu dahi anlamaktan acizdir.
Kardeşlerim, dersimizi burada noktalayalım. Bir sonraki derste görüşünceye kadar Allah’a emanet olun.
