Eski Ahit, İşaya bölümü 42, âdeta Peygamber Efendimiz (s.a.v.)’ i anlatmakta.

Eski Ahit, İşaya bölümü 42, âdeta Peygamber Efendimiz (s.a.v.)’i anlatmakta ve onun geleceğinden haber vermektedir… İlk önce Eski Ahit’in bu bölümünü okuyalım ve daha sonra Tevrat’ta geçen bu ifadeleri tahlil edelim:

“İşte kendisine destek olduğum, gönlümün kendisinden razı olduğu, seçtiğim kulum. Ruhumu (yani Cebrail’i) onun üzerine koydum. Milletler için adaleti meydana çıkaracaktır… Bağırıp çağırmayacak. Sokakta sesini yükseltmeyecek… Ezilmiş kamışı kırmayacak ve tüten fitili söndürmeyecek. Adaleti sadakatle ulaştıracak… Yeryüzünde adaleti sağlayana dek cesaretini yitirmeyecek ve kıyı halkları onun kanunlarını bekler… Gökleri yaratıp onları yayan, yeryüzünü ve ürününü seren, Dünya’daki insanlara soluk, orada yaşayanlara ruh veren Efendiniz Allah diyor ki: Ben Efendin, seni doğrulukla çağırdım. Elinden tutacak, seni koruyacağım, seni halka antlaşma ve uluslara ışık yapacağım… Öyle ki kör gözleri açasın, zindandaki tutsakları ve cezaevi karanlığında yaşayanları özgür kılasın… Ben Efendinim. Adım budur. Onurumu bir başkasına, övgülerimi putlara bırakmayacağım… Bakın, önceden bildirdiklerim gerçekleşti. Şimdi de yenilerini bildiriyorum, bunlar ortaya çıkmadan önce size duyuruyorum… Ey denizlere açılanlar ve denizlerdeki her şey, kıyılar ve kıyı halkları! Efendiniz’e yeni bir ilahi söyleyin. Dünya’nın dört bucağından onu ezgilerle övün… Çöl ve onun şehirleri, Kedar’ın oturduğu köyler seslerini yükseltsinler. Selada oturanlar terennüm etsinler, dağların doruklarından bağırsınlar…

Eski Ahit İşaya bölümü 42’de geçen gelecek ile ilgili bu anlatımlar Peygamberimiz’le büyük bir uyum göstermektedir. Hem bu hadiselerin ileride olacağının söylenmesi de çok önemlidir. Demek ki, bu müjde Hz. Musa zamanında ve daha önce açığa çıkmamıştır. Gelecekte vaki olacaktır… Şimdi bu müjdenin Peygamberimiz Hz. Muhammed (s.a.v.) olduğunu, bu ifadeleri birer birer inceleyerek görelim:

1-)Eski Ahit İşaya 42, Ayet 1:“İşte kendisine destek olduğum, gönlümün kendisinden razı olduğu, seçtiğim kulum. Ruhumu (Cebrail’i) onun üzerine koydum. Milletler için adaleti meydana çıkaracaktır.”

Tevrat’ta geçen bu cümle, her kelimesiyle Peygamberimiz’e işaret etmektedir. Zira Allah ona destek olmuş, ondan razı olmuş ve insanlar üzerine onu seçmiştir. Ayrıca Cebrail’i ona göndermiş ve milletler içinde adaleti onunla meydana çıkartmıştır. Demek, bu ifadede geleceği müjdelenen zatın 5 sıfatı da Efendimiz (s.a.v.)’de mevcuttur. Öyleyse Tevrat’ın bu cümlesi, her kelimesi ile Efendimiz (s.a.v.)’i müjdelemektedir.

2-)Eski Ahit İşaya 42, Ayet 2 ve 3:“Bağırıp çağırmayacak. Sokakta sesini yükseltmeyecek. Ezilmiş kamışı kırmayacak ve tüten fitili söndürmeyecek. Adaleti sadakatle ulaştıracaktır…”
Tevrat’ta geçen bu ifadelerde Efendimiz’in güzel ahlakından haber vermektedir. Kur’an ayetleri Efendimiz’in bu vasfını,“ Muhakkak ki sen üstün bir ahlaka sahipsin.”ifadesiyle beyan buyururken, Tevrat’ta da bu şekilde haber verilmektedir. Demek, geleceği müjdelenen zat üstün bir ahlakın sahibi olacaktır. Efendimiz (s.a.v.) ise dost ve düşmanın tasdikiyle böyle üstün bir ahlaka sahiptir.

3-)Eski Ahit İşaya 42, Ayet 4:“Yeryüzünde adaleti sağlayana dek cesaretini yitirmeyecek ve kıyı halkları onun kanunlarını bekler…”

Tevrat’ın bu cümlesi de Efendimiz’den haber vermektedir. Zira Efendimiz daha sağken yeryüzüne hâkim olmuş ve adaleti sağlamıştır. Ve asla cesaretini kaybetmemiştir. Hatta “Allah seni insanlardan koruyacaktır.” ayet-i kerimesi indiğinde, çadırının önünde nöbet bekleyen sahabeleri dahi göndermiş ve onlara: “Artık beni Allah koruyacak, sizin beklemenize gerek yok.” demiştir. Ve yeryüzünde, zulüm ile âdeta işkence gören insanlar ve milletler, adaleti sağlayacak bu zatı beklemişlerdir. Demek, bu ifade Efendimiz’in cesaretinden, adaleti sağlayacağından ve kıyı halklarının onun kanunlarını beklemelerinden haber vermekle, Efendimiz’e işaret etmiş. Hatta Efendimiz (s.a.v.)’i tarif etmiştir.

4-)Eski Ahit İşaya 42, Ayet 6:“Ben Efendin, seni doğrulukla çağırdım. Elinden tutacak, seni koruyacağım, seni halka antlaşma ve uluslara ışık yapacağım…”

Tevrat’ta, geleceği müjdelenen o zatın Allah tarafından korunacağından bahsedilmiş ki, Allah’ın Efendimiz’i en zor zamanlarda hatta kurtulmanın imkânsız olduğu en zor durumlarda koruduğu ve onu selamete çıkardığı tarihçe malumdur. Hatta hicrette; saklandığı mağarada müşrikler tarafından yakalanması an meselesi iken ve yanındaki sadık dostu Hz. Ebubekir onun için gözyaşı dökerken, o metanetle sadık dostuna: “Korkma! Allah bizim ile beraberdir.” diyerek bu ilahî korumanın varlığını bildirmiştir. Efendimiz’in hayatının her safhasında bu ilahî koruma görülmektedir. Siyer-i nebevi’yi iyi bilenler bu sözümüze şahit olacaklardır.

Ayrıca Efendimiz halka antlaşma olmuştur. Onun ile kan davaları son bulmuş, düşmanlar kardeş olmuştur… Ve yine Efendimiz ile uluslar yollarını bulmuş, âdeta onlara ışık olmuştur.

Demek, Tevrat’ta geleceği müjdelenen zatın üç vasfı ki: Allah’ın onu koruyacağı, halka antlaşma ve uluslara ışık olacağı Efendimiz’in herkesçe malum olan sıfatlarıdır.

5-)Eski Ahit İşaya 42, Ayet 7:“Öyle ki kör gözleri açasın, zindandaki tutsakları ve cezaevi karanlığında yaşayanları özgür kılasın…”

Tevrat’ın bu cümlesi de Efendimiz’den haber vermektedir. Zira onunla körelmiş gönül gözleri görmüş ve hasta gönüller iyileşmiştir. Onunla nefsin tutsakları özgür kalmış ve şirkin karanlığında yaşayanlar tevhid ışığına kavuşmuştur.

6-)Eski Ahit İşaya 42, Ayet 8:“Ben Efendin’im. Adım budur. Onurumu bir başkasına, övgülerimi putlara bırakmayacağım..”

Tevrat’ta geçen bu ifade çok manidardır. Çünkü Allah-u Teâlâ bu ayetiyle, göndereceğini müjdelediği zatın, putperestliği yok edeceğini haber vermektedir. Peygamberimiz’in de en büyük mücadelesi putperestler ile olmuş ve Mekke’yi fethettiğinde ilk iş olarak Kâbe’deki putları kırmıştır.

Ayrıca Allah-u Teâlâ bu ayette, “putlara övgüleri bırakmayacağını” bildirmiştir. Efendimiz bu vazifeyi de yapmış ve “Elhamdülillah” fermanıyla, bütün övgülerin Allah’a mahsus olduğunu bildirmiştir. O hâlde geleceği bildirilen o zat Efendimiz (s.a.v.)’dir. Zira Peygamber Efendimiz, müjdelenen zatın vazifesini hakkıyla eda etmiştir.

7-)Eski Ahit İşaya 42, Ayet 11:“Çöl ve onun şehirleri, Kedar’ın oturduğu köyler seslerini yükseltsinler. Selada oturanlar terennüm etsinler, dağların doruklarından bağırsınlar.”

Tevrat’ın bu cümlesi de Efendimiz’den haber vermektedir. Zira Efendimiz; Hz. İbrahim’in oğlu, İsmail’in oğlu Kedar’ın soyundan olan bir toplumun üyesiydi. Demek, bu ifade Efendimiz’in soyuna işaret etmektedir.

Sözün özü: Eski Ahit’in bu bölümleri Efendimiz ile tam bir uygunluk içindedir. Ayrıca Tevrat’ın bu bölümünün devamında 17. ayette, putperestlerin utandırılmasından bahsedilmesi de ilginçtir. Zira bu utandırma hadisesi de Efendimiz ile gerçekleşmiştir. Evet, dikkatli bir incelemeyle Eski Ahit’te daha birçok işaretler bulunabilir.

Demek, Kur’an’ın söylediklerini embriyolojiden astronomiye, jeolojiden arkeolojiye birçok bilim dalı onayladığı gibi, Eski Ahit’in işaretleri de desteklemektedir.