Selefîler diyor ki: — Dua esnasında ellerimizi semaya kaldırıyoruz. Bu da ispat eder ki Allah göktedir. Evet evet bunu diyorlar?
Bu sözü söyleyen kişilere deriz ki: Yahu bu nasıl bir delildir? Şunu hiç mi düşünmüyorsunuz: Eğer Allah gökte olsaydı ellerimizi değil, yüzümüzü semaya çevirirdik.
Sizin bu mantığınızdan yola çıkan başka birisi şöyle der:
— Secdede başımızı yere koyuyoruz; demek, Allah aşağıdadır.
Bir başkası da şöyle der:
— Namazda Kâbe’ye dönüyoruz; demek, Allah Kâbe’dedir.
Eğer siz, duada ellerimizi semaya kaldırdığımız için “Allah semadadır.” derseniz, diğerleri de böyle der ve onlara söyleyecek hiçbir sözünüz de olmaz. Her derste diyorum kardeşlerim. Bilmeyen bir insanı kandırmak çok kolaydır. Bunlar bu toplumun cehaletinden istifade ediyorlar. Onun için biz itikadımızı inancımızı delilleriyle bilmezsek böyle soru bile olmayan bir sözle ehli sünne itikadından çıkarız. Peki bu soruyu soran da bu soruya muhatap olup evet Dua ederken ellerimizi semaya kaldırıyoruz. O halde Allah göktedir diyen neyi bilmiyor? Duada elleri niçin semaya kaldırdığımızı bilmiyor.
Şimdi, duada elleri niçin semaya kaldırıyoruz?
- Ellerimizi semaya çeviriyoruz, çünkü duanın kıblesi semadır. Namazın kıblesi nasıl Kâbe ise duanın kıblesi de sema cihetidir. Yoksa haşa Allah sema da ona kaldırıyoruz değil!
- Rahmet ve rızık nerden iner? semadan iner. Zira ayet-i kerimede şöyle buyrulur:
وَفِي السَّمَاءِ رِزْقُكُمْ Sizin rızkınız göklerdedir. (Zâriyât 22)
Rızkımız göklerde olduğu için, isterken ellerimizin içini semaya çeviririz.
- Sema Allah’ın rububiyetinin ve uluhiyetinin mazharıdır. Rububiyet ve uluhiyet hem yeryüzünde hem gökyüzünde tecelli etse de yeryüzü o rububiyet ve uluhiyetinin haşmetine sema kadar ayna olamaz. İşte duada elleri yukarıya kaldırmak, o rububiyetin tecellisine mazhar olmayı lisan-ı hâl ile istemektir.
- İnsan fıtraten, maksadının hasıl olacağı yöne doğru yönelmeye meyillidir. Fıtratında bu meyil vardır. Mesela bir devlet başkanı halkına rızık vaat ettiği zaman, insanlar sultanın orada olmadığını bilseler de yine de onun hazinesine doğru yönelirler. Gökyüzü Allah’ın hazinelerinin mahalli olduğu için, insan isterken o hazineye el açar ve elini o hazineye doğru uzatır.
İşte bu gibi sebeplerden dolayı, dua ederken ellerimizi semaya açarız. Bunun Allah’ın semada olmasıyla zerre miskal alakası yoktur. Lakin bu Selefîler bunu dahi anlamaktan âcizdirler.
