Kur’an Arapça’nın en mükemmel ve pek sağlam bir eseridir. Müslümanların itikadı veçhile bir insan kalemi, bu mucize eseri vücuda getiremez. Kur’an, bizatihi daimî bir mucizedir; hem öyle bir mucize ki, ölüleri diriltmekten daha yüksektir. Bu mukaddes kitabın ta kendisi, menşeinin semavi olduğunu ispata kâfidir.
Muhammed (a.s.m.), bu mucizeye dayanarak, bir peygamber olarak tanınmasını istemiştir. Arabistan’ın çıplak ve kısır çöllerini aydınlatan, şair ve hatiplere meydan okuyan Kur’an’ın bir ayetine bir benzer istemiş, hiçbir kimse bu meydan okumaya karşı gelememiştir.
Yeni keşiflerin veya ilmin yardımıyla hallolunan yahut halline uğraşılan meseleler arasında hiçbir mesele yoktur ki, İslamiyet’in esaslarına taarruz etsin. Bizim, Hristiyanlık’ı tabiat kanunlarıyla telif için sarf ettiğimiz mesaiye mukabil Kur’an-ı Kerim ve Kur’an’ın talimiyle tabiat kanunları arasında tam bir ahenk görülmektedir. Kur’an her hürmete layık olan eserdir.
